Shab shab!

Woensdagmiddag zijn we dan eindelijk vertrokken vanaf station Heiloo voor onze trip naar Zuid-Afrika. De Self-Check-In vergde enige moeite op Schiphol, net als het dumpen van de bagage bij de goede desk, maar toen dat eenmaal gelukt was hadden we alle tijd om eerst een een kop koffie bij de Starbucks te nuttigen. Om 20.00 vertrokken we richting Zurich, om na een uurtje daar op het vliegveld te hebben doorgebracht verder te vliegen naar Johannesburg, wat zo'n 10 uur zou duren. Op Zurich hadden we alle tijd om het grootste deel van onze reis-kudde al te lokaliseren, wat ons er unaniem toe deed besluiten ons hier nog even afzijdig van te houden nu het nog kon...Om 10.00 lokale tijd kwamen we aan in Johannesburg na een soepele vlucht met weinig slaap... En jawel...dat begon zich onze kudde al te verzamelen, met reisleidster Yvonne voorop. De gemiddelde leeftijd is 50....en meer heb ik er niet over te melden vooralsnog ;) Eenmaal in de bus bleek dat we niet meteen doorgingen naar het hotel, maar eerst nog ' even' een citytour gingen doen. Hierbij kregen we meteen medegedeeld dat er in Pretoria, de administratieve hoofdstad van het land (want daar zouden we onze eerste nachten door gaan brengen), niet veel te doen was (lekker begin...). Maar op naar het Voortrekker Monument, gebouwd om de reis van de Voortrekkers (jaja...originele naam inderdaad...) te eren die naar het achterland trokken en wat tegelijkertijd herinnert aan de Slag bij de Bloedrivier (maar, zoals Yvonne ons meerdere malen vertelde, hierover zou ze later nog uiiiiiitgebreid vertellen). Van boven op het bouwwerk had je in ieder geval goed zicht over Pretoria. Vervolgens door naar het Paul Kruger House Museum, het huis waar voormalig president Paul Kruger heeft gewoond. Vrij kitscherig al met al. Maar omdat het buiten inmiddels met bakken naar beneden kwam (iets met het hoogland waarop we ons bevinden op het moment van schrijven....ja ook hierin is Yvonne van de herhaling...) werd besloten om ook nog even naar het Melrose House te gaan (daar waar in 1092 het Verdrag van Vereniging is betekend als beeindiging van de Anglo-Boer War. Ook hier zag de keuken eruit zoals bij oma. Tot slot van de citytour naar de Union Buidings, waar al het gouvernementele gedoe zich afspeelt, en waar het vooral draait om de mooi en strak onderhouden tuinen. Die er in de regen alleen wat verwaterd uitzagen. Op weg naar het hotel (eindelijk..) werd on aangeraden om vooral NIET de stad in te gaan, en als je al zou gaan helemaal niets mee te nemen vanwege de criminaliteit. Door de verschillen tussen arm en rijk in dit deel van Afrika kan het namelijk voorkomen dat er een groepje heren met messen om je heen gaat staan om je van je kostbare bezittingen te ontdoen...klinkt niet echt gastvrij inderdaad.

Vanmorgen vertrokken naar Soweto (the South Western Townships). Onderweg mooi zicht op alle straten die gelegen zijn onder een boog van Jakaranda (bomen met lila-bloemetjes) en tegelijkertijd op de grote rode strepen die staan door de Nederlandse namen van de straten, welke plaats maken voor iets Afrikaans. Zo moet de straat van Beatrix ruimte maken voor Steve Biko... Ook zijn hier onlangs de bankbiljetten nieuw vormgegeven met o.a. het hoofd van Nelson Mandela, wat ook nogal een dingetje is. Of zoals een groot bilboard midden in Pretoria zegt hierover zegt: ' New banknotes, as unique as Mandela himself'. In Soweto stapte een lokale gids in de bus om ons van alles te vertellen over dit stukje Zuid-Afrika. De belangrijkste conclusie is eigenlijk dat het geen township meer is zoals in de jaren zeventig, waar de 'zwarten' naar toe vluchtten ten tijde van de Apartheid, maar dat er van alles aan het veranderen is. Voornamelijk te zien aan de behuizing van de drie verschillende klassen: the Rich, the Poor and the Middle Class. In tegenstelling tot in Pretoria is hier echter weinig criminaliteit, dit omdat de Sowetans trots zijn op hun gebied en het motto ' Don't wait, do it yourself' hanteren en in plaats van om hun geld te bedelen op een legale manier voor hun inkomsten zorgen. In Vilakazi Street mochten we eindelijk de bus uit om een stukje te lopen; voormalig huis van Desmond Tutu, voormalig huis van Nelson Mandela (ofwel: Straat van Nobelprijs Winnaars...). Opmerkelijk, althans iets wat je waarschijnlijk niet verwacht in Soweto, is dat hier het grootste ziekenhuis ter wereld staat: het Baragwanath Hospital, toch handig als je hier in de buurt van je stokje gaat... Tot slot in Soweto een bezoekje aan het Hector Pieterson Museum, genaamd naar het eerste, 13-jarige, slachtoffer dat viel ten tijde van de Soweto uprising in 1976 bij een door studenten georganiseerd protest tegen de introductie van Afrikaans als onderwijstaal op de middelbare scholen hier. Over Zuid-Afrikaans gesproken trouwens...je lacht je hier een breuk af en toe om de 'verbastering' van de Nederlandse taal :P Zo verplaatsen wij ons van de 5e naar de 1e verdieping met de 'hysbak' en is 'don't touch': ' nie moeten nie aankome nie'.

Tot zover wel weer lang genoeg voor nu (anders leest Jan al onze verhalen niet...;). Morgen vertrekken we richting Kruger Park, waar we morgenavond in ieder geval een Game Drive zullen doen in de schemering en in het donker waarbij we (volgens Yvonnes uiiiitgebreide verhaal) zeker een deel van de Big 5 tegen zullen komen en waar we zondag een dag-safari gaan doen in een open Jeep. Some things to look forward to dus! Al met al is alles hier dus 'shab shab'!

Liefs, Marieke